Альбомы исполнителя
Decydujące starcie
2000 · альбом
Ziemia jest płaska
1998 · альбом
Mam kły, mam pazury
1996 · альбом
Ile procent duszy ?
1994 · альбом
Wszyscy przeciwko wszystkim
1993 · альбом
Blasfemia
1992 · альбом
Kolaboracja II
1989 · альбом
Kolaboracja
1987 · альбом
Underground Out Of Poland
1987 · альбом
Deuter
2023 · альбом
Szara masa
2023 · сингл
1986, co będzie jutro?
2022 · альбом
Pałac
2022 · сингл
IDI
2022 · сингл
Kłamstwo to nowa prawda
2021 · альбом
Dzień dobry, dzień zły
2021 · сингл
Kłamstwo to nowa prawda
2020 · сингл
Nienawiść 100%
2019 · сингл
Większy zjada mniejszego
2014 · альбом
Jeszcze żywy człowiek
2011 · альбом
Prawo do bycia idiotą
2010 · альбом
Nielegalny zabójca czasu
2004 · альбом
Похожие исполнители
Zielone Żabki
Исполнитель
Blade Loki
Исполнитель
KSU
Исполнитель
Alians
Исполнитель
Podwórkowi Chuligani
Исполнитель
The Bill
Исполнитель
Leniwiec
Исполнитель
Siekiera
Исполнитель
Farben Lehre
Исполнитель
Sedes
Исполнитель
TZN Xenna
Исполнитель
Defekt Muzgó
Исполнитель
The Analogs
Исполнитель
Karcer
Исполнитель
Zmaza
Исполнитель
Włochaty
Исполнитель
Armia
Исполнитель
Cela Nr 3
Исполнитель
Brygada Kryzys
Исполнитель
Sexbomba
Исполнитель
Биография
Dezerter to zespół punkrockowy, który powstał w maju 1981 r. w Warszawie. Grupa przyjęła prowokacyjną wówczas nazwę SS-20 (pochodzącą od radzieckich rakiet z głowicami nuklearnymi), którą była zmuszona zmienić w okresie stanu wojennego. Już jako Dezerter zespół nagrał swój pierwszy singiel „Ku przyszłości” (1983). W 1985 r. ukazały się dwie kompilacje z piosenkami Dezertera: „Fala” i „Jak punk to punk”. Rok 1987 przyniósł wydanie w USA przez Maximum Rock'n'Roll pierwszej długogrającej płyty Dezertera – „Underground Out Of Poland” oraz pierwszej (ocenzurowanej) płyty w kraju – „Kolaboracja”. Rok 1989 to kolejny album – „Kolaboracja II”, a 1990 – „Wszyscy przeciwko wszystkim” (wydana w Polsce i we Francji) oraz dwumiesięczna trasa po Europie Zachodniej (Szwajcaria, Niemcy, Francja, Holandia) i Japonii. Kolejne lata działalności przyniosły ważne płyty dla polskiej sceny niezależnej, m.in. „Blasfemię” (1992), „Ile procent duszy?” (1994), „Mam kły mam pazury” (1996), „Ziemia jest płaska” (1997). W XXI w. ukazały się trzy studyjne albumy: „Nielegalny zabójca czasu” (2004); „Prawo do bycia idiotą” (2010), który został doceniony wyjątkowo nie tylko przez słuchaczy, ale i przez branżę muzyczną, czego wyrazem była nagroda Fryderyk 2010; oraz „Większy zjada mniejszego” (2014). Zespół aktywnie koncertuje nie tylko kraju, ale również w wielu krajach Europy (Czechy, Niemcy, Wielka Brytania, Finlandia) oraz w Stanach Zjednoczonych.