چاو کژالم یاری جوانم .چاو که زالم بئ تو محالم
ژینم تاله ده مرم گیانه بئ تو.ام خیاله له یاد ناچئ بئ تو
وه ره یادم به یادت شادم،تویی پناهم ریگای نجاتم
دل غمینه پر برینه بئ تو، کات وساتم بی ئه وینه بئ تو
به هاتنت ژینم پر که له خوشی، به لین بده برگی دلم ده پوشی
تاکه ی دروی شرابی غم ده نوشی؟روخساری خوت بوچی له من داپوشی
چاره نوسم ره شه وکو نیوه شه و.شه و دیو ده روا بلام منم به بی ئه و
آخ ای فلک ای هاو ده می تنیایی،تو پئ بلئ کوشتمی دردی جودایی