Det var den heilage påskemorgun og Sille til kyrkja ride Så sprette eg på meg mitt sprotabelte Det glima våri så vide I Roelunden der kjenner dei meg I Roelunden der kjenner dei meg Som eg meg i kyrja kom -Då folkjet på kne monne falle Så mange som på sitt belte såg Det gløymde på Gud å kalle I Roelunden der kjenner dei meg I Roelunden der kjenner dei meg Og presten framfer altaret stod Alt med si lærde tunge Då han vart vari beltet mitt Han gløymde bå' lesa å sjunge I Roelunden der kjenner dei meg I Roelunden der kjenner dei meg Så baud dei meg tvo stutar Og båe så vare dei kvite Eg ville kje selje mitt belte burt -Eg totte det var fer lite I Roelunden der kjenner dei meg I Roelunden der kjenner dei meg Så baud dei meg bå' sylv og gull Og mælte det upp i skåler Men då eg inkje mitt belte selde Då gjorde eg som ein dåre! I Roelunden der kjenner dei meg I Roelunden der kjenner dei meg ♪ Og som eg då heimatt frå kyrkja kom -Eg vart i så galne tankar Så bytte eg burt beltet mitt Fekk att eit fillepar hanskar I Roelunden der kjenner dei meg I Roelunden der kjenner dei meg Fer beltet mitt var inkje så net Som det var sjåande på Hakane var av sikebeinskjakar Og beltet av langebalm-strå I Roelunden der kjenner dei meg I Roelunden der kjenner dei meg