Han var utplassert i skogen i ei mørk og stormfull natt Var satt ut for å koma vekk og ikkje funnen att Etter fira kalde vintrar heilt åleina i ein sekk Ein kan høyra skritt så nærma seg og sakte trakka vekk Da va rett før han fraus i hjel og livet blei for kort Men så kjente han to varme hend' Som varsamt bar han bort Da va FlaskeJan som fant han Tok han heim og gav han dram Da vart mange fleire drammar Både øl og vin og dop Da va ingen so forstod at detta va eit hjelp om rop Han gjekk livets harde skule Da va ingen kjære mor Han fekk aldri gå til presten eller høyra herrens ord Da va alltid pisk til middag stadig bank og pryl Uti natte va da ingen dar så kunne høyra gutens hyl Han måtte stjela alt han trengte og selga alt han stal Da va flaske Jan som styrte Og dens utgang blei fatal For på sjølve julekvelden i den kalde stille natt Da vart drukke tett den kvelden da va ikkje meira att Han tok kniven fram for slirå Og stakk sin beste kamerat FlaskeJan vart tatt av dage han falt for eige hat So da starta dar da begynte uten vatn mat og brød Han tok jutesekken med seg ut i skogen for å dø Så eg vil sei til dekå til kvar søster og kvar bror Du må ikkje gå i skogen med ein sekk så e for stor