Me gset vöu truurigs wemme doors s'Läbe goht
D ' lüüt plogit enand, ond si wärched sich z'leid
Wemme de im Sarg liit, am läbesänd
Dröcked 's si eim no schnäu Blueme i'd Händ
Es get mänge, dä het nüt z'lache dooo
Ond es get veli- di wend da net verstoh'
De esches guet, wemme dröberd nochedänkt,
Ond merkt das me Blueme der Läbige schänkt
Drom breng mer Blueme solang i Freud cha ha,
Ond ned ersch de, wenn ich muess fo der go,
Ond hät's im Lääbe, haut ned söue si,
Bruuch i ou kei Blueme, weni gschtorbe bi...
Es bruuchti hie und da es fröndlichs wort,
Scho nome es Lächle, das hiuft sofort,
Ond wennd' mer keini Blueme gesch'
Lueg, das ned ersch of em Fredhof esch!
Drom breng mer Blueme solang i Freud cha ha,
Ond ned ersch de, wenn ich muess fo der go,
Ond hät's im Lääbe, haut ned söue si,
Bruuch i ou kei Blueme, weni gschtorbe bi...
Drom breng mer Blueme solang i Freud cha ha,
Ond ned ersch de, wenn ich muess fo der go,
Ond hät's im Lääbe, haut ned söue si,
Bruuch i ou kei Blueme, weni gschtorbe bi...
Ond hät's im Lääbe, haut ned söue si,
Bruuch i ou kei Blueme, weni gschtorbe bi...