Sinoç kad se vraçah iz topla hamama Prodjoh pokraj başçe staroga imama Kad tamo u başçi, u hladu jasmina S ibrikom u ruci stajaşe Emina Ja joj nazvah Selam Jes tako mi DİNA Neşçe ni da çuje lijepa Emina Veç u sreb'rn ibrik zahvatila vode Pa po başçi djule zalevati ode. S grana vjetar duhnu Pa niz pleçi puste Rasplete joj one pletenice guste Zamirisa kosa ko zumbuli plavi A meni se krenu bururet u glavi Zamal' ne posrnuh, mojega mi DINA Al meni ne dodje lijepa Emina Samo me je jednom pogledala mrhko I neka je alçak şto za njome crkoh Al ne haje alçak şto za njome crkoh Ajşi, ajşa, jabaşa Konja jaşe subaşa Ajşi, ajşa, jabaşa Konja jaşe subaşa Umro stari pjesnik, umrla Emina Ostala je pusta başça od jasmina Salomljen je Ibrik, uvelo je cvijeçe Pjesma o Emini nikad umrijet neçe Pjesma o Emini nikad umrijet neçe .