باز تو از کوچه ما گذشتی
باز کمی دور این خانه گشتی
تا هوا ناگهان تازه تر شد
دنیا از قدم های تو با خبر شد
من که سرخورده و خسته بودم
در این خانه آهسته بودم
شبم با تو رنگ سحر شد
♪
شعر من در این شب سیاه
برایت از سپیده می خواند
ابر دلتنگ آواز من
در آسمان چشم تو می ماند
بارانی و من ابری در بهار
در شعرم بخوان از چشمم ببار
بارانی و من ابری در بهار
در شعرم بخوان از چشمم ببار
♪
باز تو از کوچه ما گذشتی
کمی دور این خانه گشتی
سکوت شبم را گرفتی
من رها بین بیداری و خواب
سراسیمه و گیج و بی تاب
در آیینه ام جا گرفتی
بارانی و من ابری در بهار
در شعرم بخوان از چشمم ببار
بارانی و من ابری در بهار
در شعرم بخوان از چشمم ببار
مست و سرخوشی در آوای من
دیروزم شدی باش فردای من