آ... ی
یک روز
یک روز
یک روز دل افروز
که با صد قر و اطوارحاجی فیروز
میداد مژده نوروز
پدر جد همین شخص جوانمرد خوش اخلاقی که امروز
توی ملک پدر گنده ی من اجاره نشینه
اونوقت سفره های نذری میچینه
اومد خدمت با حکمت با حشمت با شوکت با دولت
صاحب صاحب صاحب کرم عاقبت اندیش
فرنگیوش نیکوروش نیک خصال ملکآباد و قدر قدرت
الحاج الحاج الحاج معیر ملک ابن ممالک
یعنی جد پدرگنده ی بنده
که بر مقبره اش نور ببارد ای وای
حاجی از دست زمونه
دل ما تنگ و رخم زرد و حواسم بی حواسست
و گر از خاطر ناچیز بخواهی حال ما وصفی نداره
بسکه از کله شب تا دم صبح
خوراک ما
خوراک ما
خوراک ما گشنه پلو و خورش دل ضعفه شده
دل صاحب مرده من قار قارو قارقار قارو قارقار
قارقار میکنه و هی منو بیدار میکنه
اِ، قار قارو قارقار قار قارقار میکنه و
هی تو رو بیدار میکنه؟
بسکه شست دست راستم پنیر و
رو نون سفت چلوندونه
هی همچین همچین همچین همچین
همچین همچین کرده
شست دست راستم انگاری کلفت شده
درشت شده، درست مثل ترب شده
اِ، کلفت شده درشت شده
درست مثل ترب شده؟
حاجی یه تکون
حاجی دو تکون
حاجی ته کیسه تو بتکون
حالا دیگه منو سر ندوون
ببین چه زار و خسته ام
هلاک نکن بابا دیگه ما رو تو این زمونه
شب و روز منو و فقط و فقط خدا میدونه
حاجی
بسکه از جبر زمونه روی کاغذغذغذغذ
گردن و دنبه سینه و رون و کپل و راسته نوشتم
کاغذو تو آب جوش هی همچین همچین
همچین همچین همچین همچین کرده مو
خوراک آب کاغذ و با نمک چشیدم
دل صاحب مرده ی من اوستای نقاشی شده
خط و میکشه و رسم میکشه
حاجی هی عکس گوسفند میکشه
اِ، خط و میکشه و رسم میکشه
هی عکس گوسفند میکشه
وای وای
حاجی
دویدم و دویدم به شهر غم رسیدم
اما دلم تو این شهر طاقت غم نداره
حاجی سر جدت قسم
نگو نه که خیلی خسته ام
یه رحمی بر دلم کن
تو حل مشکلم کن
این دل خسته ی ما
طاقت غم نداره
به هر حال به هر حال، به هر حال به هر حال
به من قرض بده
يک دو سه قطره زر زرد زر سرخ
افسونگر و طناز، به رنگ مي و عناب
که چون هست مرا زخم
به اثني عشر و ميل سياحت به سر و
عزم سفر در دل و ليکن ليکن ليکن همه گويند
که خرج سفر و ماندن و خوش بودن در ملک اروپا
بسيار گرانست
گفتي که گرانست؟
بسيار گرانست
چيزي که عيانست چه حاجب به بيان است
چيزي که عيانست چه حاجب به بيان است
چيزي که عيانست چه حاجب به بيان است
چيزي که عيانست چه حاجب به بيان است
چيزي که عيانست چه حاجب به بيان است
چيزي که عيانست چه حاجب به بيان است
چيزي که عيانست چه حاجب به بيان است