اگه سنگ بیاد از آسمون ببنده راهمونو ابرای تیره باز بگیره راه نورو بند شه به تار مو زمین و آسمون من عقب نمیکِشم! فریاد میکِشم توو روت نمیکنم سکوت خورشید من دیگه نمیکنه غروب رنگ میگیره خیلی زود دوباره آرزوم چون من عقب نمیکِشم! ایرانِ من چی کشیدی این همه سال! ایرانِ من دوباره میگیری پر و بال! هر سالِ من گذشت با فکر این رهایی! لبخند بزن تو از حالا یه قهرمانی! ایرانِ من چی کشیدی این همه سال! ایرانِ من دوباره میگیری پر و بال! هر سالِ من گذشت با فکر این رهایی! لبخند بزن تو از حالا یه قهرمانی! ♪ صدای من نمیشه کم تا وقتی تاریکی شه ریشه کن برای من برای زن من عقب نمیکِشم! بدون ترس میرم تا پس بگیرم گُلای توویِ خونه نفس بگیرن شکوه ایرانو به چشم ببینم من عقب نمیکِشم! ایرانِ من چی کشیدی این همه سال! ایرانِ من دوباره میگیری پر و بال! هر سالِ من گذشت با فکر این رهایی! لبخند بزن تو از حالا یه قهرمانی! ایرانِ من چی کشیدی این همه سال! ایرانِ من دوباره میگیری پر و بال! هر سالِ من گذشت با فکر این رهایی! لبخند بزن تو از حالا یه قهرمانی!