Hakk'a hamd-ü sena için Kuran okur dillerim var Dost canlara sema için Keman çalan ellerim var Ezelden yazılmış yazım Derdim çoktur dinmez sızım Muharrem'de ağlar sazım Dertli öten tellerim var Bir hasrettir beni yakan Yaştır gözlerimden akan Kerbela'da kana kokan Kızgın kumlu çöllerim var Ben o dosta gidemedim Kabrin tavaf edemedim Çok ağladım gülemedim Gözyaşımdan sellerim var Üç yüz altmış altı ırmak Diler menziline varmak Daim akar bilmez durmak Umman olan göllerim var Bize memnu sırrı açmak İlmi heba edip saçmak Ben istemem cennet uçmak Yaz kış açan güllerim var Her cefaya dayanırım Kah uyur kah uyanırım Türlü renge boyanırım Şükür ne hoş hallerim var Hak yoluna döşenmişim Dost iline taşınmışım Pir elinden kuşanmışım Kemer besli bellerim var Bu fakir de kevser içti Sermest olup serden geçti Mürşit makas vurup biçti Hırka ile şallarım var Şah'tır cümlemizin yari Bizi yuğdu etti arı Bir kovanda oldum arı Muhabbetten ballarım var Azığını Hak'tan almış Arza fezaya kök salmış Budak budak düşeş olmuş Tutunacak dallarım var Dideler perdesiz kalsa Canevine nazar kılsa Bin gönülde pazar olsa Donatacak mallarım var Sırat derler kıldan ince Dahi kılıçtan keskince Benim onlardan üstünce Hakk'a giden yollarım var Derviş Kemal derdin belli Dünyayı yaratan celli Bende ettiyse tecelli Benim dahi kullarım var