Εδώ που ζούμε δεν πεθαίνει κανείς
Είν'η ζωή μου πατίνι σε λίγα μέτρα κιθάρα
Βάλ'το να παίζει κουφάλα κι όταν πεθάνω,ακούς;
Είχαμε πάντα μινόρε και σπόρε παίζαμε μπάλα
Στα Λιμανάκια του Παύλου και στο κελί της Γωγώς
Μπουνάτσα φέρναν οι τάφοι στο μαγκωμένο Λονδίνο
μου είχες τάξει στ'αλήθεια πως δεν θα φύγεις ποτέ
Μα στην Ανκόνα σε βάθρο σ'είδαν να παίρνεις βραβείο
Τα πιο ωραία μας νιάτα στο παγωμένο σου μπολ
Κι αφού ξεχνάν' οι ανθρώποι ξεχνάω κι εγώ τα κλειδιά μου
Να πα να γαμήθει στην τελική σιγά το μπρελόκ
Εδώ το ζούμε γλυκιά μου με Ρίτα και Άκη Πάνου
Βάλε να πιούμε ένα ούζο και πες μου τι είναι χιπ χοπ
Τραβάν οι ναύτες στον ήλιο κι οι στεριανοί χαιρετάνε
Ναζιστικά τον αφέντη που βγάλανε διοικητή
Οι ρασοφόροι σκυμμένοι γονατιστοί τραγουδάνε
Ένα τραγούδι που με φόβιζε πάντα από παιδί
Κι έχω αφημένα δυο εισητήρια στην Αργεντινή
Που ήθελες τόσο να μάθεις για το Αργεντίνικο τάνγκο
Κι έναν δικό μου αλήτη κάπου στην Αμερική
Που 'χαμε κάνει μια νύχτα γαμώ με μπάφους και μάνγκο
Δέκα μαλάκες να γελάν όταν μ'ακούν στο cd
Και να γουστάρουν όταν λείπω να το βάζουν να παίζει
Θέλω το λάντα του Σπύρου και μια παλιά συνταγή
Απ'της Σαβούλας τα χέρια και το δικό της τραπέζι
Μια μουσική του Ζαμπέτα ένα μικρόφωνο beta
Τον Τάκη απ'την Αρλέττα που τον γουστάρω πολύ
Κιθάρες μπάφους αβέρτα κι αν μ'αγαπάς γαμησέτα
Εγώ τραγούδησα για σένα κι ας μην ήσουν εκεί
Βάλε τον Τάσο στο τέρμα τον Άκη στο πουθενά
Τον Γιάννη βάλ'τον δεκάρι και δίπλα του τον Θωμά
Στον Νικολάκη πιπίλα και στον Ταμτάκο δυο γάντια
Να ρίχνει το μεσημέρι μπουνιές και να μουρμουρά
Η μπροστά τσέπη σκισμένη και τετρακό δανεικά
Τρακό απάνω ρουφιάνοι και κανά δυο μουλωχτά
Εκπέμπω από παιδί και το κάνω πειρατικά
Χιπ χοπ πάνω στις ταράτσες και μούφα ναρκωτικά
Στην Παναγία ορκίστηκε κι ό,τι είχε ιερό
"Παλιομαλάκα σου το 'πα εγώ δεν θα ξαναπιώ"
Κι έπινες σαν τον μαλάκα ίσα με ένα βουνό
Κι αν μ'αγαπάς,σ'αγαπώ κι αν όχι εσύ τότε εγώ
Εδώ που ζούμε δεν πεθαίνει κανέις
Μόνο για λίγο ξαποσταίνει να υσηχάσει
Εδώ που ζούμε δεν πεθαίνει κανείς
Ενα χορό στο Παλέρμο που είχαμε σφάξει
Εδώ που ζούμε δεν πεθαίνει κανείς
Ενας μαλάκας που η ζωή είχε ξεχάσει
Εδώ που ζούμε δεν πεθαίνει κανείς
Mehtaba bulanmış kadehler,şarkılar hazin
Ποτήρια στο φως του φεγγαριού, λυπητερά τραγουδια
Kumsallar boyu yalnızlık,dalgalar boyu hüzün
η μοναξια του απέραντη όπως η άμμος, η θλιψη του μεγάλη σαν τα κύματα