Όσα κι αν έχω κάνει, λες δεν είναι αρκετά
πες μου αν είναι λάθη, πες μου αν είναι περιττά
Ίσως καταλαβαίνεις, όταν με συναντάς
σαν κάνεις πως δεν βλέπεις και κρυφά χαμογελάς
Όσα κι αν έχω να πω, θα 'μαι μια ζωή εδώ, να μετράω όσα ξέχασες
Και ίσως να είναι γραφτό, μόνος κόντρα στον καιρό, να φυλάω όσα έχασες
Όσα κι αν έχω κρύψει λόγια μέσα μου βαθιά
σα παιδί θα τρέχω με τα χέρια μου ανοιχτά
Βλέπω το πρόσωπο σου με τα μάτια μου κλειστά
πες μου αν νοιώθεις κάτι, πες μου αν είναι πια αργά
Σαν μαύρο σύννεφο εγώ, στο γαλάζιο σου ουρανό, θα σκορπάω όσα πέταξες
Ρίχνω στα κύματα εδώ, στον απέραντο βυθό, να φυλάει όσα έχασες