Морници лазат по цело тело Полека ме убиваш ти дел, по дел, по дел Не сме јас и ти ко едно Сфатив дека доволно ми е Како гром од ведро небо Најдов зборови да кажам сѐ, за сѐ, за сѐ Нема светло На крајот на тунелот Дојде време да признаам Мислев сме исти Не можам да разберам Дали сме сити Или ни стана навика Толку сме исти, а различни Се мачиме Многу сме блиски, но далечни Нема искри Ова ни стана навика Нема ризик Немам што да изгубам Толку сме исти, а различни Се лажеме Многу сме блиски, но далечни Замени ме за нов сон Замени ме за нов сон Дај ми мир До тебе да не сум пак Во тебе да не гледам За тебе да не слушам Од тебе да избегам Знаеше да погодиш во хот спот И праиш продор За да фалиш нема повод Изгаснат е огнот Замени ме за нов сон Ни треба простор Заедно сме отров Не враќај со отпор Не е фер, фер, фер Морам да мислам на себе Не е фер, фер, фер (јас и ти, ти, ти) Не е фер, фер, фер Но и вака не е лесно За нас нема место (јас и ти, ти, ти) Мислев сме исти Не можам да разберам Дали сме сити Или ни стана навика Толку сме исти, а различни Се мачиме Многу сме блиски, но далечни Нема искри Ова ни стана навика Нема ризик Немам што да изгубам Толку сме исти, а различни Се лажеме Многу сме блиски, но далечни