Άνθρωπε της μοίρας μου, πουλί κυνηγημένο. Πόσα χρόνια πέρασαν που σε περιμένω; Ποια ποτάμια σου 'κλειναν το δρόμο και τη στράτα; Ήρθες μες στον πόνο μου με κουρασμένα νιάτα. Κι ήρθες, περιστέρι μου Μείνε, ξεκουράσου Κι οι γραμμές στο χέρι μου Γράφουν τo όνομά σου Γράφουν το όνομά σου. Άνθρωπε της μοίρας μου, πικρό μου πεπρωμένο Πόσο δάκρυ έδωσα να σε περιμένω; Ποια πελάγη πέρασες και σε ποια δάση μπήκες; Άνοιξη σ' αγάπησα, Φθινόπωρο με βρήκες. Κι ήρθες, περιστέρι μου Μείνε, ξεκουράσου Κι οι γραμμές στο χέρι μου Γράφουν τo όνομά σου Γράφουν το όνομά σου.