L'erba es totjorn Mai verda autra part Pichòta flor Dins de garigas exoticas D'isclas de ton enfança O lei montanhas de seuva D'un volcan aluenchat Dins lei prats sens estaca D'un parlaire passent Dins lei promessas dau vent E l'idea qu'es mai doç Dins la debuta deis autres Que dins lei braç dau pacient Mimòsa pudica embé ieu Esconduda dei vistas e dei dires Quites ara l'ombrum de l'aubre vielh Quites ara l'ombrum que t'estofa Per de prats embelits onte lo soleu tusta Autra part es totjorn mai chucós Autra part es totjorn mai doç Que lei peiras rufas de la vida cada jorn Pichòta flor Pichòta flor Pichòta flor creissuda dau betum Veirem Belém belèu E sei doçors de pastel Pichòta flor dei barris de castèu Naissuda un jorn dins meis uelhs de castanha Ai pas tant l'amarum dei morèlas Aimi mai o gost just de l'amor UN Gost que mòrre a l'ombrum moderne Siáu l'òme demorat dei morre-porcins Pichòta flor de saladèla Au calabrun te venon caçar ma bèla Aquelei barjacaires au bèu parlar Dei prats mai verds Mai siáu lo ralh de la luna Siás regina de la feruna de luenh Son caçaires de mantunas Demòri ieu sens geina lo rei de tu, l'una Pichòta flor L'erba es totjorn Mai verda autra part Pichòta flor Se l'ancia èra lassa Porriá èla èsser silenci S'avaliscar e laissar l'astre èstre aici, mon pomastre Quand descansi Pichòta flor mai L'ombra e lei còdols que fugisses T'an gardada dei becs Deis aucèus de maganha E dau secat amor que n'es pas Que te cuelh un ser Per te laissar tombar Tre que l'odor doça se'n va E sovent lei floretas Que se sòmian flirtadas Acaban en boquet Embé d'autrei flors secas Qu'an quitat seis amors Per una erba mai verda Dins un prat inventat