L'erba es totjorn
Mai verda autra part
Pichòta flor
Dins de garigas exoticas
D'isclas de ton enfança
O lei montanhas de seuva
D'un volcan aluenchat
Dins lei prats sens estaca
D'un parlaire passent
Dins lei promessas dau vent
E l'idea qu'es mai doç
Dins la debuta deis autres
Que dins lei braç dau pacient
Mimòsa pudica embé ieu
Esconduda dei vistas e dei dires
Quites ara l'ombrum de l'aubre vielh
Quites ara l'ombrum que t'estofa
Per de prats embelits onte lo soleu tusta
Autra part es totjorn mai chucós
Autra part es totjorn mai doç
Que lei peiras rufas de la vida cada jorn
Pichòta flor
Pichòta flor
Pichòta flor creissuda dau betum
Veirem Belém belèu
E sei doçors de pastel
Pichòta flor dei barris de castèu
Naissuda un jorn dins meis uelhs de castanha
Ai pas tant l'amarum dei morèlas
Aimi mai o gost just de l'amor UN
Gost que mòrre a l'ombrum moderne
Siáu l'òme demorat dei morre-porcins
Pichòta flor de saladèla
Au calabrun te venon caçar ma bèla
Aquelei barjacaires au bèu parlar
Dei prats mai verds
Mai siáu lo ralh de la luna
Siás regina de la feruna de luenh
Son caçaires de mantunas
Demòri ieu sens geina lo rei de tu, l'una
Pichòta flor
L'erba es totjorn
Mai verda autra part
Pichòta flor
Se l'ancia èra lassa
Porriá èla èsser silenci
S'avaliscar e laissar l'astre
èstre aici, mon pomastre
Quand descansi
Pichòta flor mai
L'ombra e lei còdols que fugisses
T'an gardada dei becs
Deis aucèus de maganha
E dau secat amor que n'es pas
Que te cuelh un ser
Per te laissar tombar
Tre que l'odor doça se'n va
E sovent lei floretas
Que se sòmian flirtadas
Acaban en boquet
Embé d'autrei flors secas
Qu'an quitat seis amors
Per una erba mai verda
Dins un prat inventat