'Een eigen huis', nu ben ik naaktslak, theedoek in m'n hand is de machine voor de vaatwas.
Even geen Balashi op het Arubaanse strand, maar duppies draaien, en krabben aan m'n aars voor m'n maandlast.
Voor extra barkies troep verkopen op marktplaats, 'k zal moeten vasten als een Marokkaan.
Waar is die barmhartige Samaritaan als je 'm nodig hebt?
Kookles van Conimex, kookles, ponypak.
Wandel door het park langs het vrijheidsmonument, een mooi moment maar ik voel me gevangen in gedachten.
Nachten wakker elk uur de kerkklok, smook de laatste restjes van m'n pakje Van Nelle op.
Acht uur 's ochtends bel ik op, bel ik m'n werk af: Ey yo, ik heb volgens mij gisteren iets verkeerds gegeten man, ik kan echt niet komen vandaag, heb de hele nacht liggen kotsen.
Wat een kutsmoes.
Ik ga maar snel weer liggen op mijn eenpersoons matrasje. Op de grond waar ik tijdelijk woon, geen eigen huis plek onder zon. Als het hoogtepunt bereikt is dan kruip ik uit mijn huid en vervolg ik m'n reis.
De naaktslak.
Het nomadenbestaan is niet voor mij weggelegd, heb behoefte aan privacy en een eigen toilet.
Waar ik relaxed m'n n nig... naar zwemles breng, en ik de krant online kan lezen op m'n telefoon met de deur open.
Nu ben ik koos dakloos, ri-cabrio met een convertible flow.
Home sweet home lees ik op de deurmat.
Op jouw deurmat, want ik heb geen deurmat.
Ik ben te oud voor pyjama party's.
Plus de meeste van m'n matties zitten in een vaste relatie.
En ook al weet ik dat ze zeggen: 'jongen, jij bent altijd welkom'.
Ik voel me bezwaard om te vragen of ik bij hun kan slapen.
Dus ik doe die Douwe Dabbert dans.
Wat's dat?
Klaplopen met een knapzak.
De kraker zonder kraakpand, supermarktzwerver met een herdershond en straatkrant.
Puber weggelopen na ruzie met z'n vader.
Een slak zonder slakkenhuis, een mother slakking naaktslak.
Dat is die fase