Misschien ben ik wel gelukkig
Laat niemand het horen
Dit is hoogverraad
Misschien ben ik wel gelukkig
Maar ben zo gewend te wachten op wat nog komen gaat
Maar wat ik nu voor handen heb
Is om ze dicht te knijpen
Ik vrees dat ik gelukkig ben
Begin van het einde
Het grote zwart moest keer op keer
Gevuld worden met meer en meer
Onvrede de brandstof voor m'n motor van verlangen
Kromme lijnen boog ik recht
Scherpe randen dronk ik weg
Dan hoefde ik niet in verantwoordelijkheid te blijven hangen
Dan kon het door, dan had het zin
Zo hield het zeurend kind in mij, mij al die tijd gevangen
Maar misschien ben ik nu wel gelukkig
Laat niemand het horen
Dit is hoogverraad
Misschien ben ik wel gelukkig
Maar ben zo gewend te wachten op wat nog komen gaat
En ik zei: 'I'm just passing by'
Hecht je vooral nou niet aan mij, schat
Het is een kwestie van tijd voor ik weer verder reis
En alleen op die trein stap
Ben altijd onderweg
Altijd onrustig (onrustig)
Te nuchter voor sprookjes
Geloof niet in lang en gelukkig
Het is zoeken, vinden, vluchten
Ik Heb de muren verstevigd (verstevigd)
Ik verdedig mijn rijk
Ik heb een gracht gegraven, brug opgehaald
Maar voor de poort verscheen jij
Alsof er iets buitenaards in het spel is
Ik wil het niet, haal het weg, het is geweldig
Ik weet niet hoor het is een trip met niks op
Een ruimte vol mensen in een waas licht ze op
Dacht dat ik heel wat wist en heel wat was
Een Juweel van glas
Little did i know het was verzonnen
Ik dacht ik bouw een bastion maar was een bange jonge
Steeds dezelfde film in de twaalfde ronde
Waar ik neer ga als een vlinder en besluit rups te worden
Misschien te lang doorgegaan
Morgen sta ik op en zijn mijn woorden waar
Misschien ben ik wel gelukkig
Laat niemand het horen
Dit is hoog verraad
Misschien ben ik wel gelukkig
Maar ben zo gewend te wachten op wat nog komen gaat
Maar wat ik nu voor handen heb
Is om ze dicht te knijpen
Ik vrees dat ik gelukkig ben
Begin van het einde