Hè tier compde damb çò que hès,
Hè tier compde damb parlar mès deth compde,
Qu'es de naut et poirien castigar, ès avisat,
Un viatge mès ès avisat.
Babilonia t'a estancat, deteriore eth tòn interior
E non arribes a cercar-te, e non arribes a elevar er esperit.
Babilonia t'a estancat, deteriore eth tòn interior
E non arribes a cercar-te, e non arribes a elevar er esperit.
Era sua estratègia passe per
Crebar, per separar, per oposar era unitat.
Saben ben qu'era union hè era fòrça,
E non interèsse que tu e jo ac sapiam, non!
Era fatiga non me hè tirar endarrèr,
Era indiferéncia e falsetat em pesen un shinhau mès damb cada pas,
Damb cada pas, damb cada pas
Ei mès apròp eth moment de díder: pro, pro, pro!
Que non èm dus, ne tres, ne quate, cinc, ne sies, sèt.
Èm un solet mon, ua soleta espècia, u
A soleta umanitat qu'a mau de cap,
A mau d'arnelhs de tanta pòur, a mau en còr, ei ben malauta...
A mau d'arnelhs de tanta pòur, a mau en còr, ei ben malauta, òc...
Semblam equilibristes en aguest circ
Endemoniat, contra es leis de gravetat.
Un circuit de fines còrdes va marcant eth nòste camin.
Vam provant, damb pòur en còs, e demorant qu'es pès non falhen,
De non quèir enquiara fin der espectacle.
De non quèir enquiara fin der espectacle.
De non quèir enquiara fin der espectacle!
E dejós nòste i a un exèrcit de trompetes que va cridant:
Babilonia t'a estancat, deteriore eth tòn interior
E non arribes a cercar-te, e non arribes a elevar er esperit.
Babilonia t'a estancat, deteriore eth tòn interior
E non arribes a cercar-te, e non arribes a elevar er esperit.
Hè tier compde damb çò que hès,
Hè tier compde damb parlar mès deth compde,
Qu'es de naut et poirien castigar!
Hè tier compde damb çò que hès,
Hè tier compde damb parlar mès deth compde,
Qu'es de naut et poirien castigar!