Калі сьцісьне рэку жалем І крыніца біць ня будзе Калі вырве дрэвы хваляй І застогнуць у хатах людзі Калі багна лёдам блісьне І ў ёй замёрзнуць чоўны Тады сэрца грудзі сьцісьне Бо крывёю дом наш поўны Калі месяц у небе згасьне І краіна стане выспай Запалю сьвятло я ў хаце Нібы зорка ў цемры ўспыхне І маліцца буду побач Разам з бліжнімі дамамі Сёньня я з табою поруч Толькі лямпа паміж намі Хай ня л'юцца болей сьлёзы І ў тваім і ў кожным доме Досыць хмараў нам, ужо досыць Напіліся мы, нам хопіць Бо стагодьдзі ўжо над краем Без прыпынку льюцца ліўні Толькі часам праглядае Скрозь аблокі сонца мірна Мабыць, нехта, заблукаўшы Сярод цемры непрагляднай Раптам зорку нашу ўбачыць І малітву, усё ж, працягне