Ég byggði dyr í eyðimörkinni, Reisti þær í buska. Glæsilegar úr hlyn, Skreyttar blómamynstri: Liljur og rósir Vafðar saman í fléttum, Spíral, Gullnu sniði Og náttúruformum sem hafa ekki nafn. Langt í fjarska í braut frá öllu Stóðu dyrnar Stórar, yfirþyrmandi. Læstar. En ekki hafði ég lykilinn. Mikið ofboðslega langaði mig í gegn. Ég ráfaði um eyðimörkina ráðlaus, Dögum, vikum saman. Sólin, sandurinn og heitur vindurinn Tættu mig. Óbærileg var mér sú ferð, þar til ég loks fann lykilinn. Þá fylltist ég vonarlosta. Ég spratt af stað Lengst út í buska En dyrnar voru hvergi, Líkt og þær hafi aldrei verið reistar.