สุริยัน จันทรา
ที่จากฟ้ายังมีเวลา มาเยือน
แต่ใจเธอ ซิแชเชือน
ไม่กลับมาเยือน เหมือน สุริยัน จันทรา
หรือ รังเกียจ ว่า จน
จึงไม่มีคน เขา เมตตา
โถ เรา มันชาวนา
ไม่มีปัญญา มา แข่ง บุญ ใคร
มอง ฟ้า เวิ้ง ว้าง
หมด ทาง เมื่อ เธอ จาก ไกล
มอง ฟ้า ไม่ อำไพ
ในดวงใจ เหมือน ไฟ แผด เผา
เธอ คง ลืม ฉัน แล้ว
จึง เปลี่ยน แนว มา พราก จาก เรา
เมื่อเธอไกล หัว ใจ เหงา
ในใจเรา นั้น เฝ้า แต่ คอย
มอง ฟ้า เวิ้ง ว้าง
หมด ทาง เมื่อ เธอ จาก ไกล
มอง ฟ้า ไม่ อำไพ
ในดวงใจ เหมือน ไฟ แผด เผา
เธอ คง ลืม ฉัน แล้ว
จึง เปลี่ยน แนว มา พราก จาก เรา
เมื่อเธอไกล หัว ใจ เหงา
ในใจเรา นั้น เฝ้า แต่ คอย