รอยแผลเก่ายังเร้าเตือนให้ น้อยใจเจ้าทำ
ฝากรอยช้ำให้จำใส่ใจ
ผิดไปแล้ว ไม่แคล้วมาอ้อนวอนไหว้
ควรหรือให้อภัย คิดไปไม่อยากมอง
รอยแผลเก่าปวดร้าวใจยิ่ง เพราะหญิงนอกใจ
สร้างบาปไว้ฉันไม่คู่ครอง
หากสิ้นหวัง ไม่มีคนรักร่วมห้อง
จึงหันหน้ามามอง เหมือนลองใจแนบแอบอิง
ความรักแรก แตกเป็นรอยร้าวระราน
ยากจะเอาประสาน รักจึงพาลเกรงกริ่ง
เธอนั้นทำกับฉันทุกสิ่ง ใครหรือยอมทนนิ่ง
เอนอิงรักให้ดังหมาย
รอยแผลเก่าเป่าฤทัยกลุ้ม ร้อนรุ่มดั่งไฟ
ไหม้อกเผา เศร้าตรมไม่หาย
สุดจะเหลือ เชื่อใครฤทัยแหนงหน่าย
มีรักร่วมเคียงกาย แล้วยังไม่วายนอกใจ
รอยแผลเก่าเป่าฤทัยกลุ้ม ร้อนรุ่มดั่งไฟ
ไหม้อกเผา เศร้าตรมไม่หาย
สุดจะเหลือ เชื่อใครฤทัยแหนงหน่าย
มีรักร่วมเคียงกาย แล้วยังไม่วายนอกใจ