เกิดเป็นเพียง
ใบไม้หนึ่งใบ
เคยพริ้วไหว
ใต้แสงตะวัน
และแล้ววันหนึ่ง
ใบไม้ก็ถึงวัน ทิ้งตัวปลิ้ว
พริ้วร่วงลงไป
แต่บังเอิญ ลมพัดผ่านมา
เพียงช้าช้า
เหมือนฟ้าตั้งใจ
โอบอุ้มใบบาง
ให้ลอยละลิ่วไป
สูงขึ้นมาใหม่
แล้วเริ่มเดินทาง
สูงขึ้นไปลอยขึ้นไป
บนท้องฟ้ากว้าง
ขึงใบบาง บินขึ้นไป
สูงสุดฝัน
อยากจะลอย
ได้อย่างนี้นานนาน
ฟ้าชั่งงดงาม
แสนเพลิดเพลินใจ
สูงขึ้นไปลอยขึ้นไป
บนท้องฟ้ากว้าง
ขึงใบบาง บินขึ้นไป
สูงสุดฝัน
อยากจะลอย
ได้อย่างนี้นานนาน
ฟ้าชั่งงดงาม
แสนเพลิดเพลินใจ
แต่พอลม โชยละอ่อนมา
เจ้าใบไม้ ก็ร่วงทันใด
อยากฝืนตัวเอง
ผลักตัวให้ขึ้นไป
ฝืนสักเท่าไร
ก็เกินเป็นจริง
เมื่อฝันสวยงาม
ผ่านเลยและลับไป
ใบไม้ก็แนบกาย
ซบลงบนดิน