می تراود مهتاب
می درخشد شب تاب
نیست یکدم شکند خواب به چشم کس و لیک
غم این خفته چند
خواب در
خواب در چشم ترم می شکند
نازک آرای تن ساق گلی
که به جانش کشتم
و به جان دادمش آب
ای دریغا به برم می شکند
نگران با من
نگران با من استاده سحر
صبح خواهد از من
کز مبارک دم او آورم این قوم به جان باخته را
بلکه خبر