De wind blies en de windhond voer verder Meer dan twee weken lang was er geen enkel teken van land Het vierkante, logge schip kwam moeizaam vooruit over de eindeloze open zee IJsvelden vanuit het noorden verschenen Zo nu en dan maar werden ontweken De eindeloze leegte van het noorden Windvlagen die de harten van de bemanning doorboorden Woest geweld van alle kanten Grote ijsschotsen joegen angst aan bij de passanten Toen zij verschenen vanuit de mist Kon de bemanning maar met moeite een accurate beschrijving geven Deze gigantische oude ijsrotsen leken boven het water te zweven Dapper en vol moed voeren zij De winter was nabij Dapper en vol moed reisden zij Land kwam dichterbij