Araw-araw may haharapin ka na kalaban Sinasaktan ang iyong puso't isipan Di sila makarinig, puno ng lason ang bibig Di ka dapat magpapadaig Sinabi nila 'di mo magagawa Sino ba sa huli ang napahiya? Dati walang kumakampi sa'yo Ang tunay mong kaibigan ay ako Araw-araw may haharapin ka na kalaban Sinasaktan ang iyong puso't isipan Di sila makarinig, puno ng lason ang bibig Di ka dapat magpapadaig At hilahin ang hangin, pigilan mo ang bagyo Maniwala sa kakayahan na bigay sa'yo Sa bawat masakit na salita Sa huli wala namang magagawa Di pinapansin ang mga nagmamasid At inggit nila na walang patid Sa bawat salita ko kumapit ka Di nila alam ang pinagdaanan mo sa dilim Nag-iisang kumawala, magtatagumpay pa rin sa dulo Tuwing may maririnig, umaakyat ang dugo sa ulo Araw-araw may haharapin ka na kalaban Sinasaktan ang iyong puso't isipan Ating ipagdiwang Ang iyong mundo ay nagliwanag Kinabukasan mo'y iyong iyo Lahat ng ito pinatunayan mo Isang higanteng bola ng apoy Nagliliyab, lalong lumalakas Di mo kailangan ng pagtanggap Ng isang mundong mapagpanggap Sa bawat salita ko kumapit ka Di nila alam ang pinagdaanan mo sa dilim Nag-iisang kumawala, magtatagumpay pa rin sa dulo Tuwing may maririnig, umaakyat ang dugo sa ulo