Ve bir sabah askından alıp giysem kendimi Hep hayal ettiğim o cesur, güzel kişiyi Ancak gerektiğinde ve yakıştığı kadar hüzün Her zerresinden emin, ütülü, beyaz, düzgün Açık kitap gibi geçmekten yorgunum Hayatın içinden ve savrulmaktan Çocuk gülümsememe inat 100 yaşındadır gözlerim Yaralarımı sarmadım ki hiç Aşklarla besledim Hatalar yaptım, tamam Ama bu kadar ahın mı var? Bunca kalbi ben mi kırdım? Neyi ödetiyor yıllar? ♪ Ve bir sabah askıdan alıp giysem kendimi Hep hayal ettiğim o cesur, güzel kişiyi Ancak gerektiğinde ve yakıştığı kadar hüzün Her zerresinden emin, ütülü, beyaz, düzgün Sinsi bıçak gibi yalnızlıktan yorgunum Bu deli, bozuk yaşamaktan, ah Çocuk gülümsememe inat 100 yaşındadır gözlerim Yaralarımı sarmadım ki hiç Acılarla besledim Hatalar yaptım, tamam Ama bu kadar ahın mı var? Bu neyin intikamı? Neyi ödetiyor yıllar? Çocuk gülümsememe inat 100 yaşındadır gözlerim Yaralarımı sarmadım ki hiç Aşklarla besledim Hatalar yaptım, tamam Ama bu kadar ahın mı var? Bunca kalbi ben mi kırdım? Neyi ödetiyor yıllar?