Dat es Heimat, dat es Heimat Dat es Kölle, rut un wies Zweschen Nümaat, Dom un Heumaat Han mir Kölsche et Paradies Dat es Heimat, dat es Heimat Dat es Kölle, rut un wies Zweschen Nümaat, Dom un Heumaat Han mir Kölsche et Paradies Wenn m'r durch ding Strosse jeiht Un dä Dom sing Jlocke schläht Wo im Wind ding Fahne wehn Rut un wiess dat han mer jään Wo die Minsche Kölsch verstonn Weed die Sproch nie ungerjonn Dat Jeföhl wenn ich an Kölle denk Kriss de nit jeschenk Dat es Heimat, dat es Heimat Dat es Kölle, rut un wies Zweschen Nümaat, Dom un Heumaat Han mir Kölsche et Paradies Häs de och ding Eijenaat Dat es wat dich eijen maat Bes us Trümmer opjebaut Un manch Fleck han se versaut Doch ding Siel, ding Tradition Es für ewig dinge Dom Du bes Kölle un eins es jewiss Du bes et Paradies Dat es Heimat, dat es Heimat Dat es Kölle, rut un wies Zweschen Nümaat, Dom un Heumaat Han mir Kölsche et Paradies Zweschen Nümaat, Dom un Heumaat Han mir Kölsche et Paradies Dat es Kölle, rut un wies Dat es Heimat Heimat