Öyle gür bir sessizlik ki bu Nasıl anlatsam Öyle kör bir karanlık ki bu Nasıl anlatsam Bilmem Biraz ışık olur diye Söylediğim şarkılar Havada bir bir donuyor Ve şekilsiz kara kara heykeller gibi Kömür gibi Odanın ortasına dökülüyorlar Öyle yaş bir ağırlık ki bu Nasıl anlatsam Öyle dik bir yavaşlık ki bu Nasıl anlatsam Bilmem Biraz zaman geçer diye İzlediğim yıldızlar Havada bir bir sönüyor Ve şekilsiz kara kara heykeller gibi Kömür gibi Odanın ortasına dökülüyorlar Bakınca canlanır diye Gizlediğim korkular Yüzüme bir bir vuruyor O şekilsiz kara kara heykeller bile Benim gibi Tekinsiz yarım bir uykuya dalıyorlar