Çabalarım boşaydı, bastırdım hep
Bugün dünden anlamsız uyanmak bir eziyet
Uyanmak bir eziyet
Kendimi tanıyamaz oldum ben
Mezar olur durduğum her bir yer
Yüklerinizi taşıyamaz omzum
Bir yalanda hapsoldum
Yaşamaya bunlar mı değer
Şimdi bu pişmanlıklar
Besler bana düşmanlıklar
Engelleyemem
Boğazımda sarmaşıklar
Birbirini aldatırlar
Belki farkedemem
Hevesimi kırdı tüm şiirler
Sabahtan aksama gül eğlen
Yapamam uzaklarda bu civarlarda yaşa kal yatakta yön ver
Senin için ellerimde güller
Kokladım cennet oldu günler
Yaşamayı istemek benim hiç tarzın değil
(Nolur geri gel)
Geceleri kafamın içinde ölen periler
Aşkım lütfen gitme burdan yoksul kaldı cümleler
Senden pişman olmayo beklerken
Düşman kaldık şahit oldu şehirler
Şimdi bu pişmanlıklar
Besler bana düşmanlıklar
Engelleyemem
Boğazımda sarmaşıklar
Birbirini aldatırlar
Belki farkedemem