Jupiter un Cassiopeia treckt öwern Diek
Dwarslöpers dwirrelt dör't Slickwaterriek
In'n Windwellenschuum küselt 'n Wienbuddelkork
'N Mövenschree schrillt vun hier bit New York
De Seel vun't Butenland süüfzt vör Quaal
In'n Slick slängelt 'n glibberig Aal
Dat Hart schreet – alleen – kann di seehn
Steern up hoge See
'N Gesang gleuht up't Meer ik höör diene Wöör
Steern up hoge See
Water treckt sik trügg de Maandsunn heelt
In't Watt steiht 'n Mann de Saxofon speelt
Black un Blue Ying söökt Yang
De Heben is höger as een kieken kann
öwer't Lücht vun'n Priel dat diesig gries glimmt
Steiht dat Lücht vun de de weggahn sünd
Dat Hart schreet – alleen – kann di seehn
Steern up hoge See
'N Gesang gleuht up't Meer ik höör diene Wöör
Steern up hoge See
Still de Welt still Wind un Wäär
'N Flögelslagg sweevt öwer't Wattenmeer
"Du hest mi" seggt se "du hest mi" seggt he
Tokunft is al morgen fröh
Dat Hart vun de Welt kannst du puckern höörn
Windblind dat Wunner spöörn
Dat Hart schreet – alleen – kann di seehn
Steern up hoge See
'N Gesang gleuht up't Meer ik höör diene Wöör
Steern up hoge See
Steern up hoge See
Steern up hoge See
Steern up hoge See