Kalplere yara saran, canı bedenden alan
Tanrı diye paraya tapan kul olmuşsun
Baharı hep kış eden, sevmeyi hep suç bilen
Kötülüğe gönül veren kul olmuşsun
Bir gün usanacak döneceksin geri
Sana uzanmaz ki kırdığın aşk eli
Anlamaz ki kimse seni
Tüm hayatı yalan olan kul olmuşsun
Verdiği sözü tutmaz, doğru oturup kalkmaz
Sen bir türlü anlaşılmaz kul olmuşsun
Ağlarken birden gülen yaşarken her gün ölen
Kaderini kendi çizen kul olmuşsun
Seni dünyalara değişmem derdim
Aşk çölünde susuz bırakıverdin
Böyle miydi senin sevgin?
Tüm hayatı yalan olan kul olmuşsun