Το βρήκα
Αυτό είναι
Βάδιζα έναν δρόμο γεμάτο με άνθη λεμονιάς
Που ονειρεύτηκαν κάποτε οι δικοί μου
Κι όμως
Πάντοτε κατέληγα σε εκείνον με τις λεύκες
Γύρω μου ανθρωπόμορφες φιγούρες τυλιγμένες με επιδέσμους
Μου μιλούν με άγνωστες φωνές σαν να γνωριζόμασταν κάποτε
Για τον μύθο η κανόνα
Όπως τους αρέσει να τον ονομάζουν με τα ετερόνομα που έλκονται
Αυτό το άρωμα με απωθεί
Θέλω να τρέξω
Όπως άλλοτε κυνηγούσα μια μπάλα
Τώρα κλοτσώντας αναμνήσεις όσο πιο δυνατά μπορώ
Αν δεν σε θυμίζω ούτε λίγο, πως θα νιώσεις το κλάμα μου;
Αν δεν μας μπερδέψουν έστω μια στιγμή
Πως να ερμηνεύσω το χαμόγελό σου;
Βία, τόσο απύθμενη βία
Τρόμος, τόσο αδίστακτος τρόμος
Μίσος
Τόσο ανίκητο μίσος
Δεν ήθελα να τους μοιάζω και έγινα ίδιος
♪
Άφηνα στο μονοπάτι από ένα κομμάτι ψωμί
Σαν το παραμύθι με την φασολιά
Άφησα στους ανθρώπους από ένα κομμάτι του εαυτού μου
Στη πραγματικότητα με τα ποιήματα
Τόσο απλά
Κράτησε αυτό σαν ένα μικρό σημείωμα
Που θα σου χάριζα αν έφευγα για ένα μεγάλο ταξίδι
Εγώ το μόνο πράγμα που λάτρεψα σαν παιδί δεν ήταν να παίζω
Ούτε να κάνω ποδήλατο
Δεν τρελαινόμουν με την μπάλα το κρυφτό ή το κυνηγητό
Ένα πράγμα αγάπησα
Και αυτό ήταν να διηγούμαι τρομακτικές ιστορίες
Που πάγωναν ακόμα και εμένα τον ίδιο
Αυτό θέλω να συνεχίσω να κάνω και αυτό θα κάνω
Σε όποιον αρέσει
Καμία αξία δεν έχει η αλήθεια αν όταν την λες δεν σε τρομάζει
Ξέρω πως γράφω κάτι σωστό
Όταν χρειαστεί να σταματήσω τουλάχιστον τρεις φορές
Για να κοιτάξω πίσω μου
Σε όποιον αρέσει
Εύρηκα
Αυτό θα είναι ένας μαγνήτης που έλκει τον όμοιο πόλο
Και ο ένας εφευρέτης που αξίζει να λες
Πως διάβασες την θεωρία του