ผ่านไปอีกวันกับชีวิตคนอย่างฉัน
และหน้าที่การงานที่ดูแข็งขัน
ช่วยให้ใครและใครมีความสุข
ช่วยให้ใครเขาคลายทุกข์ใจ
แต่ฉันเองคงขยันเกินไป
จนลืมว่ามีใครคนหนึ่งที่เขาต้องการเวลา
ลืมใครคนหนึ่งที่เขาแค่รอให้ฉันกลับมา
เพื่อกินข้าวเย็นกับเขา เพื่อโอบกอดเขา บ้างบางเวลา
ขอโทษที่วันนี้ฉันเพิ่งมีเวลา
แต่มันไม่มีค่าใดเมื่อไม่มีเธอ
ขอโทษที่วันนี้ฉันเพิ่งค้นเจอ
ว่าเธอคือคนที่ฉันควรดูแลที่สุด
บอกคำว่ารักออกไปซะดังสุดเสียง
กลับได้คืนมาเพียงแต่ความเงียบงัน
ฟ้ากลางคืนที่มันไร้ดาว เหงายังไงไม่เทียมเท่าทัน
กับหัวใจของฉัน ที่มันต้องการเธอ
ลืมว่ามีใครคนหนึ่งที่เขาต้องการเวลา
ลืมใครคนหนึ่งที่เขาแค่รอให้ฉันกลับมา
เพื่อกินข้าวเย็นกับเขา เพื่อโอบกอดเขา บ้างบางเวลา
ขอโทษที่วันนี้ฉันเพิ่งมีเวลา
แต่มันไม่มีค่าใดเมื่อไม่มีเธอ
ขอโทษที่วันนี้ฉันเพิ่งค้นเจอ
ว่าเธอคือคนที่ฉันควรดูแลที่สุด
หัวใจเธอเป็นเพราะฉัน ที่ทำให้มันหยุด