คืนนั้นมีเธอ ซบอิงอกฉัน
วอนรักอ้อนคำรำพัน
เสกสรรค์เอ่ยคำปลอบใจ
จวบจนฟ้าสางสว่างไป
แว่วเสียงสำเนียงนกไพร
กล่อมให้นวลน้องนิทรา
มีรักเคียงใจฤทัยสุขสันต์
ชวนชี้ให้ชมดวงจันทร์
คืนนั้นสุขล้ำอุรา
แจ่มจันทร์นั้นงามอร่ามตา
ข้าชม ภิรมย์น้องข้า
ขวัญสุดาหนุนตักแทนหมอน
คืนนี้คืนนั้นผิดกันไป
ข้าเปล่าเปลี่ยวใจ
ใครพาน้องข้าจากจร
โกรธแค้นเคืองใครจึงตัดรอน
เคยรักเคยวอนรำพัน
หรือใจเจ้านั้นเป็นอื่น
คืนนี้มองจันทร์ ไม่งามผ่องใส
คนรักกันเพียงดวงใจ
เคยหมายมั่นไว้ยั่งยืน
ข้าคอยขวัญตา ทุกค่ำคืน
ข้า นอนฝันยังสะอื้น
ทุกวันคืน ครวญคร่ำคอยหา
คืนนี้คืนนั้นผิดกันไป
ข้าเปล่าเปลี่ยวใจ
ใครพาน้องข้าจากจร
โกรธแค้น เคืองใครจึงตัดรอน
เคยรักเคยวอนรำพัน
หรือใจเจ้านั้นเป็นอื่น
คืนนี้มองจันทร์ ไม่งามผ่องใส
คนรักกันเพียงดวงใจ
เคยหมายมั่นไว้ยั่งยืน
ข้าคอยขวัญตา ทุกค่ำคืน
ข้า นอนฝันยังสะอื้น
ทุกวันคืน ครวญคร่ำคอยหา