Ik ben misschien te laat geboren
Of in een land van ander licht
Ik loop me altijd wat verloren
Al toont de spiegel mijn gezicht
En ik ken de kroegen, ken de kroegen en de kathedralen
Van Amsterdam tot aan Maastricht
Toch zal ik elke dag verdwalen
Dat houdt de zaak in evenwicht
Laat me, laat me
Laat mij mijn eigen gang maar gaan
Laat me, laat me
Laat me, laat me
Laat me, laat me
Ik heb het altijd zo gedaan
Ik zal mijn vrienden niet vergeten
Want wie me lief is blijft me lief
En waar ze wonen moest ik weten
Maar ik verloor hun laatste brief
Ik zal ze heus nog wel ontmoeten
Misschien vandaag misschien over een jaar
Ik zal ze kussen en begroeten
Komt vanzelf weer voor elkaar
Laat me, laat me
Laat me mijn eigen gang maar gaan
Laat me, laat me
Laat me, laat me
Ik heb het altijd zo gedaan
Ik ben gelukkig niet verankerd
Soms, soms woon ik hier, soms leef ik daar
Ik heb m'n leven niet verkankerd
Ik heb geen bezit en geen bezwaar
En ik hou, ik hou, ik hou, ik hou, ik hou, ik hou
Ik hou van water en van aarde
Ik hou van schamel en van duur
Er is geen stuiver die ik spaarde
Ik, ik leef gewoon van uur tot uur
Laat me, laat me
Laat mij mijn eigen gang maar gaan
Laat me, laat me
Laat me, laat me
Laat me, laat me
Ik heb het altijd zo gedaan
Ik zal ook een keertje sterven
Daar kom ik echt niet onderuit
Ik laat mijn liedjes dan maar zwerven
Verder zoek je het maar uit
Voorlopig blijf ik nog jouw Sanne
En geef ik alles wat ik heb
Ik blijf hier lang, het liefst nog langer
Maar ik laat me blijven wie ik ben
Laat me, laat me
Laat mij mijn eigen gang maar gaan
Laat me, oh laat me
Ik heb het altijd zo gedaan
Ik heb het altijd zo willen doen