De nacht is foarby, de sinne is frij, omheech te gean Aanst wurdt it dei, de moarn is te nij, om stil te stean It libben wie wrang, it wachtsjen te lang Mar 't nimt in kear Wes mar net bang, nea wer bang, it hoecht net mear Der sil gjin dei begjinne, dat ik net by dy bin Gjin oerwurk foar us rinne, sunder sin Jou my dyn han, jou my dyn hert Asto it doarst mei my Hjir is myn han, hjir is myn hert 'K Jou myn bestean oan dy Lang wie it kald en tsjuster, aanst komt de dei Fynt it ljocht syn wei, yn in nije dei Jou my dyn han, jou my dyn hert Asto it doarst mei my Hjir is myn han, hjir is myn hert 'K Jou myn bestean oan dy Lang wie it kald en tsjuster, aanst komt de dei Fynt it ljocht syn wei, yn in nije dei Jou my dyn han, jou my dyn hert Asto it doarst mei my Hjir is myn han, hjir is myn hert 'K Jou myn bestean oan dy Lang wie it kald en tsjuster, aanst komt de dei Fynt it ljocht syn wei, yn in nije dei