A Bèrghem se giösta ògne sitüassiù
Co la parola pòta;
ü pòta l'è mèi de tate spiegassiù:
Se schìa pò a' de parlà...
A Bèrghem per töte i necessità
Gh'è la parola pòta
E quando ü l'sà piö, piö che sant ciamà
A l' dis adóma: " Pòta...".
Pòta, scomincia a dìl quando s'parlòta
Pòta, pò se fenéss piö de dovràl
Pòta, pò l'vé a 'l momènt che i dis che pòta
Pòta, a l'è crepàt chèl animàl...
Ma töte i ólte che m' dìs pòta
M'gh'avrèss de netàs fò la bóca
Pòta, i l' la dis i frà quando i se scòta
Pòta, pòta Signùr, madói che mal!
A maiocà, a maià a l' maiòca
A l'è a laorà che lü a l' barbòta,
Pòta, alura pòta ciàmel bambo...
Pòta, a l' màia, a l' bìv e l' bala ol mambo.
Vamos col mambo!
Pòta, i dis che l'éra fiöl del Lèca
Pòta, me l' dis a' quando m'fà cilèca
Pòta, m'gh'à piö de dìl quando l'imbròi
L'è de tocàm ol portafòi;
Pòta, o sedenò dopo la bòta
I me la dà 'mpunì piö sóta.
Perché arrivino da sinistra o da destra
Le botte le danno sempre al centro.