'S Morgensvroeg ik breng het ontbijt naar de kamer Het is nog donker en jij ligt nog wat te slapen Je ene been hangt uit het bed je haren door elkaar En ik geef je 'n zoen op je neusje maar je wordt het niet gewaar Anne als ik jou zie ben ik niet meer bij te sturen Anne die momenten zouden eeuwig moeten blijven duren Je drinkt je koffie en begint zachtjes wat te praten Je kan 't niet laten en toch moet je even gapen Maar het is zondag dus hoeven we vandaag toch niets te doen We duiken terug de lakens in en we vrijen tot de noen Anne als ik jou zie ben ik niet meer bij te sturen Anne die momenten zouden eeuwig moeten blijven duren Je vlijt je zachtjes tegen me aan je hoofdje in mijn zij En dan weet ik dat je van me houdt en dat maakt me blij Anne als ik jou zie ben ik niet meer bij te sturen Anne die momenten zouden eeuwig moeten blijven duren Anne als ik jou zie ben ik niet meer bij te sturen Anne die momenten zouden eeuwig moeten blijven duren Anne als ik jou zie ben ik niet meer bij te sturen Anne die momenten zouden eeuwig moeten blij-ij-ven Anne