Otwieram się co rok i schodzę w śnieg
Zamykam się co rok i wstaję, wstaję jak drzewo
Przenoszę liść na nieba brzeg
I spadam tonem w dół ulewą
O świcie widuję ptaki niedorosłe
Jak opierzony owoc, owoc milczenia
Kim byłem że z chmury wyrosłem
Kim jestem czerniejąc jak ziemia
I milczę w burzach
I milczę w burzach
I milczę w burzach
I milczę w burzach
Milczę w burzach
I milczę w burzach
Otwieram się co rok, zamykam sen do ziemi
A serce obrosłe sierścią owijam, owijam w mleczów puch
I milczę jak milczy jabłko przemian
W znieruchomieniu ruch
I milczę w burzach
I milczę w burzach
I milczę w burzach
I milczę w burzach
Milczę w burzach
I milczę w burzach
Iiiiii-ii-iiiiiiii-iiii
Iiiiii-ii-iiiiiiii
♪
Ha ha
Ha ha
Ha ha
Ha ha
Ha ha
Ha ha
♪
Uuuuuu-uuu
Uuuuuu-uuu
Uuuuuu-uuu
Uuuuuu-uuu
Uuu