Podobni nie można samego siebie
Przestraszyć ani rozpoznać
Z poprzednich żyć
Nie można siebie samego
Łaskotać ani podniecać
Nie można odnaleźć gdzieś w sobie
Do boskich granic drzwi
Jeśli jesteś wyspą
Wokół masz bryzę zimną
Dawni dawni temu
Oddaliłaś się od brzegu
Coraz mocniej milcząc
Podobno ciało pamięta
Co serce zapomnieć chce
Bo chociaż ciągle się zmienia
Zostaje wspólny rdzeń
Dlatego właśnie nie można
Z kamienia dotykać rzeźb
Bo pod czułą ciepłą dłonią
Obudzić można lęk
Dlatego właśnie nie można
Z kamienia dotykać rzeźb
Bo pod czułą ciepłą dłonią
Obudzić można lęk
Jesteśmy swą
Wokół masz bryzę zimną
Dawno dawno temu
Oddaliłaś się od brzegu
Coraz mocniej milcząc
Dawno dawno temu
Ułożyłaś zbocza z
Tak próbujesz niknąć