Nie wezmę ze sobą zbyt wiele
Właściwie nic nie zabiorę
Tobołek będzie niewielki
Tylko to, co nie jest skończone
Po śladach znanych nie ruszę
Choć kuszą swoją prostotą
Nie zdradzę planów nikomu
Znajdę nieznany mi kolor
Może nic tam nie będzie
Może to tylko fantazja
Potrzeba poszukiwania
Która mnie wzmacnia
Może nic tam nie będzie
Z pustymi wrócę rękami
Potrzeba mi tego, by wzrastać
Tak koniec świata wygląda
Koniec, co jest też początkiem
Chwilę się w nim poprzeglądam
Sam, tylko z moim tobołkiem
Wysypię z niego obłoki
Wyciągnę strzępy, okruchy
Najem się nimi do syta
Nakarmię chęć, by znów ruszyć
Może nic tam nie będzie
Może to tylko fantazja
Potrzeba poszukiwania
Która mnie wzmacnia
Może nic tam nie będzie
Z pustymi wrócę rękami
Potrzeba mi tego, by wzrastać
Może nic tam nie będzie
Może to tylko fantazja
Potrzeba poszukiwania
Potrzeba, która mnie wzmacnia
Może nic tam nie będzie
Z pustymi wrócę rękami
Potrzeba mi tego, by wzrastać
Może nic tam nie będzie
Może to tylko fantazja
Potrzeba poszukiwania
Która mnie wzmacnia
Może nic tam nie będzie
Z pustymi wrócę rękami
Potrzeba mi tego, by wzrastać