Fríða náttin er ein eimur Stjørnugrús, nú vaknar heimur Nakin standi eg Eina her. Maður vakur men so styggur Nærkast varisliga, hyggur Taradimt er hár Tinnuhúð. Verð Mín Verð Mín Verð Mín Verð Mín Undan fert tú eftir hæli Bangin, stundar eftir sælu Tøld eg fylgi tær Verð hjá mær. Nærkast hav og himmalrendur Kveiktar skelva tínar hendur Til tín komi inn Nem við meg. Verð Mín Verð Mín Verð Mín Verð Mín Skrínið læsti, lykil fjaldi Signaði ímóti galdri Maður er mítt hav Nátt er av Tokkabundin hann meg fevnir Nevnir meg ein eydnulut Farin eru øll Einsamøll Verð Mín Verð Mín Verð Mín Verð Mín Verð Mín VerðMín Verð Mín Verð Mín Verð (Mín ham mítt hylki) Mín (Eg sakni tað ikki) Verð Mín, Verð Mín (Ein ham eitt hylki) Verð Mín (Eg gloymi tað ikki) Mín ham mítt hylki Eg sakni tað ikki Ein ham eitt hylki Eg gloymi tað ikki