Внимание! Перевод текстов выполнен автоматически. Возможны неточности и неполнота перевода. Мы прилагаем все усилия для обеспечения точности перевода, но рекомендуем использовать его только в качестве общего ориентира.
οι γρίλιες μου φέρνουν την αντηλιά από το απέναντιрешетка мне приносят блики от всегоσιωή, ακόμα και η βρύση σταματησε να στάζεισιωή, еще и кран он капаетόλα είναι λουσμένα στο μεσημέριвсе они купались в полденьόλα είναι σιωπή και φόβοςвсе это молчание и страхμόνο μια μϋγα δεν κουράστηκε να φέρνει κυκλουςтолько μϋγα не надоело приносит κυκλουςμες το καυτό το απομεσήμεραпрямо горячим в απομεσήμεραμε μάτια σρθάνοιχταглаза σρθάνοιχταπαρακολουθώ μηχανικα τους επίμονους περίπατους τηςсмотреть механически твердолобые ежедневными прогулками в♪♪Μες το δωμάτιοПосреди комнатыπλανιέται ακόμα η μυρουδιά του δεκαπενταύγουστουпаря еще бог его δεκαπενταύγουστουη Μαρία ήρθε αμέσως μετά την εκκλησίαМария пришла, сразу после церквиντυμένη στα κόκκιναв красномκαι φεύγονταςи уходяξέχασε πάνω στην καρέκλα της ένα ματσάκι βασιλικόзабыл на стуле в один пучок базиликаΚαι ριζμαρίИ ριζμαρίπου συνήθιζε να βάζει μες στα σφιχτά της στήθηкоторые он ставит прямо в плотные грудиΤα μάτια μουГлазаέπεσαν στο ασυμμάζευτο ακόμα τραπέζι της Κυριακήςупали в ασυμμάζευτο еще стол Воскресеньяκανείς δεν είχε την δύναμη την ώρα τούτη την περίεργη να το συμμαζέψειникто не был в силе, пока этот странный, чтобы наскрестиόλοι περιμέναμε να έρθει το απόγευμαвсе ждали, что наступит вечер,όλοι περιμέναμε να σβήσει το μεσημέριмы все ждали, чтобы потушить полденьοι φόβοι που με κυρίευανстрахи, что меня поднялсяάρχιζανθ μέρα από την κλεισμένη πόρτα του δωματίουάρχιζανθ день от закрытой двери в комнатуπιο κει ήταν το δέοςболее туда он был в восторгеη άγνοιάэто невежествоη ακατανόητη πικρά που σου άφηνε η ζωήнепонятная горько, что оставлял тебе жизньστα άπλετο φως του καλοκαιριούв ясный свет летаη σκιά του απογεύματος μεγάλωνεтень после полудня росοι αυλές γεμίζανε δροσιά οι πόρτες άνοιγανдворы γεμίζανε роса двери открывалисьοι φόβοι του μεσημεριού ξεθώριαζανстрахи в середине дня ξεθώριαζανέτσι καθώς δινούμουνα σιγά στην αγκαλιά της νύχταςтак как δινούμουνα медленно в объятьях ночи♪♪Ήσουνα πάντα με την παρέα του ΓιάννηТы был всегда с компании Игоряκαι όταν σε έβλεπα από μακριάи когда я смотрела издалекаμια χαρά πρωτόγνωρη γέμιζε την καρδιά μουрадость обретенной наполнял мое сердцеοι χτύποι της δυναμωνανнаши удара в δυναμωνανκαι όταν πια συναντιόματανи когда уже συναντιόματαντα μάτια σου γινότουσαν πελώριαглаза γινότουσαν, огромные,και ένα παίξιμο στα χείλη σουи игра на губеπρόδινε την αγάπηпотом избил свою любовьήταν η ώρα που η σκιάбыло время, когда теньέφτανε μέχρι τις γέρικες ελιές του θείσυ Γιώργουтак поступить со γέρικες оливки в θείσυ Георгия♪♪Δε θυμούμαι πιαНе помню большеποτέ σταμάτησα να σε συναντώникогда я тебя вижу♪♪την ώρα τούτη που η βρύση σταμάτησε να στάζειвремя этой, что кран перестал капатьκαι που η μανάи μανάδεν ονειρεύεται στο διπλανό κρεβάτιне мечтает в соседней кроватиμόνο μια μύγα βουίζει επίμονα μια μέσα σε ένα δωμάτιοтолько муха жужжит настойчиво один в комнатеόπου πια δεν υπάρχει παρά το κενόгде больше нет ничего, кроме пустоты