Siedem dziewcząt z Albatrosa, Tyś jedyna Dziś pozostał mi po Tobie, smutek, żal Miałaś wtedy siedemnaście lat dziewczyno W Augustowie pierwszy raz ujrzałem Cię A na imię miałaś właśnie Beata Piękne imię, musisz przyznać, miła ma Zabierałem ją co dzień na fregatę By miłością swa upajała mnie Minął dzionek, słońce zaszło za jeziorem I fregaty kątur ukrył sie za mgłą Na fregacie byliśmy wciąż sami A na brzegu ktoś nucił piosnkę tę ♪ Juz od dawna Ciebie nie widziałem Tak mi smutno jest bez Ciebie, tak mi źle Lecz myślę, że kiedyś się spotkamy W Augustowie, nad Neckiem, w białe dnie Te wspomnienia w mej pamięci pozostaną I na zawsze schowam w sercu je Jestem Beatko zakochany Pragnę z Tobą jeszcze spotkać się Jestem Beatko zakochany Pragnę z Tobą jeszcze spotkać się