Άγγιξέ με, για να μην μπορώ να σου κρυφτώ (ποτέ μου, ποτέ μου)
Πίστεψέ με, ό,τι λέω το νιώθω στα αλήθεια (αλήθεια)
Κράτησέ με, ή πετάμε μαζί στο κενό (πετάμε, πετάμε)
Μίσησέ με, να έχω λόγους να γυρνάω τη νύχτα
Ακόμα τριγυρνάω
Σαν σκέψη στο μυαλό
Οι φίλοι μου τεντώνουν τα βράδια που ακροβατώ
Ακόμα ψάχνω να σε βρω, μέρες και νύχτες στο κενό
Όταν σε κατηγορώ, καθρεφτίζεται το κακό μου εγώ
Τα πάντα κάνουν κύκλο
Γιατί δεν θέλω λίγο
Από μικρός έμαθα να κυνηγάω σαν το λύκο
Να ανοίγομαι, να δίνομαι, να δένομαι
Να δίνω όταν μέσα από τον κόσμο σου
Νέους κόσμους ανακαλύπτω
Οι φίλοι μου ψάχνουν μία νέα δουλειά
Κόντρα σε μία ανασφαλή ζωή
Να νιώθουν γονείς δυνατοί όταν ξυπνάνε
Και νανουρίζουν στις 4 το πρωί
Και εσύ ήσουν πάντα εκεί να μου θυμίζεις
Πως δένομαι με ανθρώπους που με βλέπουν μέσα τους
Πως είμαι κλειστός και χρειάζομαι ασφάλεια
Για να ακουμπήσω όσα νιώθω στα χέρια τους
Κάθε τόσο πετάω δυο στοίχους για όσους είπαν για πάντα εδώ
Μα φύγαν για πάντα
Κοίτα που καμιά φορά η ζωή έχει πλάκα
Τώρα μαθαίνουν τα νέα μου από τα νέα κομμάτια
Μεταξύ μας αυτό το ραπ δεν πουλάει αίμα
Μα αυτό το ραπ έχει καύλα
Κάτι κωλόπαιδα σαν τα πυροβόλα
Κεντάνε πάνω στα μπιτς με κουκούλες και μαύρα
Για ποιο φόβο μιλάς; (ε;)
Της αφετηρίας το αντίο ή του τίποτα
Γιατί να είμαι εδώ
Εάν δεν παλεύεις μαζί μου να φύγουν τα γκρίζα τα σύννεφα
Για ποιον χρόνο μιλάς
Είναι ψεύτης ο χρόνος, πότε δεν τον πίστεψα
Όταν ασχολούμαι μαζί του κολλάει
Και όταν τον ξεχνάω φεύγει γρήγορα
Πως να γράψω για την επιφάνεια;
Με έχει γεννήσει το ραπ στην ουσία του
Κουβαλάω την ταχυπαλμία του
Ταξιδεύω ανοιχτά με τα πλοία του
Έχω αδυναμία σε αυτούς
Που μέσα από την αδυναμία βρήκαν δύναμη
Για λίγο ελεύθεροι εμείς, μα για πάντα περήφανοι
(άγγιξέ με, για να μην μπορώ, μην μπορώ να)
Άγγιξέ με, για να μην μπορώ να σου κρυφτώ (ποτέ μου, ποτέ μου)
Πίστεψέ με, ό,τι λέω το νιώθω στα αλήθεια (αλήθεια)
Κράτησέ με, ή πετάμε μαζί στο κενό (πετάμε, πετάμε)
Μίσησέ με, να έχω λόγους να γυρνάω τη νύχτα
Όλο παλεύω να έρθω κι όλο φοβάμαι να δίνομαι
Πονάνε τα αντίο, θυμάμαι
Γι' αυτό και επιλέγω να κλείνομαι
Να μην συνδεθώ για να μην πληγωθώ
Αν μου φύγεις και εσύ το ξημέρωμα
Ακόμα φοβάμαι τον θάνατο
Όσο φοβάμαι το τέλος του έρωτα
Είναι μεγάλα τα λόγια
Και oι άνθρωποι τόσο μικροί
Έτσι μου είπες
Και μάλλον κατάλαβα γιατί μιλάω πολύ
Ίσως αν φύγω να μείνεις
Και αν φύγεις να μείνω εγώ
Μα αν μείνουμε εδώ θα εκραγούμε
Από καύλα, από τέχνη και ρομαντισμό
Έλα μαζί μου να δεις τι είναι νύχτα
Έλα να δεις τη δική μας πλευρά
Να δεις πως υπάρχει καλό στους ανθρώπους
Αρκεί να φερθείς και να ζήσεις τα απλά
Κάπου κοιτώντας τη θάλασσα
Φτηνά τσιγάρα, αγκαλιές να μου πεις είναι τέλεια
Και ας μείνουμε εκεί να χαζεύουμε κύματα μέχρι να ρθει η συντέλεια
Τη μισή μου ζωή τη στοιχειώνουν
Οι θάνατοι, οι καταχρήσεις και τα πένθη
Πήρα τη θλίψη, την έκανα στίχους
Κάποιοι με λεν' καλλιτέχνη
Τώρα που βρήκα ένα δρόμο,
Να ξέρεις και εσύ για το που να πατήσεις
Αυτοί που φύγαν δεν ξεχνιούνται
Και δεν τους φέρνουν πίσω οι τύψεις
Διαλέγουμε ανθρώπους που μένουν μαζί μας σε μπόρες μα και σε λιακάδες
Εκείνους θα κράταγα ακόμα και αν έψαχνα σε άλλες 10 Ελλάδες
Αυτή είναι η γραμμή μου για εμάς
Πρόσεχε που θα την πας
Για να μην σου κρυφτώ
Μου αρκεί το δικό σου εγώ πάνω μου να ακουμπάς
Άγγιξέ με, για να μην μπορώ να σου κρυφτώ (ποτέ μου, ποτέ μου)
Πίστεψέ με, ό,τι λέω το νιώθω στα αλήθεια (αλήθεια)
Κράτησέ με, ή πετάμε μαζί στο κενό (πετάμε, πετάμε)
Μίσησέ με, να έχω λόγους να γυρνάω τη νύχτα
Άγγιξέ με, για να μην μπορώ να σου κρυφτώ (ποτέ μου, ποτέ)
Πίστεψέ με, ό,τι λέω το νιώθω στα αλήθεια (αλήθεια)
Κράτησέ με, ή πετάμε μαζί στο κενό (πετάμε, πετάμε)
Μίσησέ με, να έχω λόγους να γυρνάω τη νύχτα