Πως είν' αυτό ζωή ακριβώς; Νερό, ενοίκιο και φως
Πάλι εν τω μέσω της νυκτός φωνές του γείτονα
Με πνίγει το ρολόι σαν να το πίπωνα
Κι αύριο όλη μέρα ραδιενέργεια και παυσίπονα
Τικ - τικ - τικ
Έχει αργήσει πάλι το μπουρδέλο
Τικ - τικ - τικ
Έχω αρχίσει πάλι να σε θέλω
Τικ - τικ - τικ
Το ξέρω, τρέχουμε, μα αύριο πρώι
Ντριν - ντριν - ντριν
Ας ξυπνήσουμε μαζί
Θα λέω ιστορίες όσο θα τρώμε corn flakes
Δεκάξι ετών λέει
Είχα το fat cap πάντα πάνω στο spray
Υποκριτής σαν του Broadway
Στράβωσαν φιλίες σαν τη μούρη του Conway
Είδα πολλά που έχω να ραπάρω ακόμη
Κι ας μη με πληρώνει
Artists που ζητάν να σηκώνονται οι ώμοι
Αν μ' αυτούς γίνουμε όμοιοι
Τότε θα ζητήσω απ' την τέχνη συγγνώμη
Συγγνώμη Brecht, με ζορίζει η εποχή
Το ξέρω είναι μεγάλη, αλλά μοιάζει μικρή
Συγγνώμη Bertolt, κάθε μου έργο
Όσο πιο χαζό τόσο πολύ θα ακουστεί
Δεν ξέρω Brecht πως να κάνω μια αρχή
Η πιο καλή τους τέχνη είναι κάργα φτηνή
Συγγνώμη Bertolt, κάθε μου έργο
Όσο πιο χαζό τόσο πολύ θα ακουστεί
Στις δουλειές χτυπάν τις μηχανές σαν να 'ταν ζωντανές
Λες κι όντως φοβούνται τα γρανάζια απ' τις βρισιές
Μοτέρ και τσίγκοι σε παραγωγές industrial
Να γράφουμε κουπλέ για τα παιδιά απ' τα προάστια
Θέλω να μάθω πια τι γεύση έχει η ηρεμία
Την ψάχνω μες στους στίχους που γράφω στο πήγαινε-έλα
Μες στα λεωφορεία, tango με την πανδημία
Ίχνη βρίσκω, μα πεθαίνει το πρωί, κάθε Δευτέρα
Πάρ' την αφεντικίνα σου, πες της πως είσαι άρρωστη
Και θα παραιτηθώ κι εγώ, ο ξεφτίλας κι η τεμπέλα
Φουλ ανάρμοστοι, μα πόσο να ντραπώ;
Όλοι έχουν το κεφάλι τους σκυφτό λες και βγαίνουν από μπουρδέλα
Λένε χαμογέλα, δεν ξέρουν καν τι κουβαλάμε κάτω απ' τα καπέλα
Ξέρεις τι; Ας πάμε για δουλειά γιατί είναι πιο τρομακτικό
Να 'σαι στο σπίτι όταν χτυπάει το κουδούνι σου η ΔΕΗ
Τι έχω να αποδείξω και σε ποιόν;
Δεν γουστάρουν μια; Δεν γουστάρω οχτώ
Είναι τέτοιο το ποιόν μας
Δεν πούλησα σωστά ή έφτιαξα μούφα προϊόν;
Τότε στην τέχνη οφείλω να απολογηθώ
Συγγνώμη Brecht, με ζορίζει η εποχή
Το ξέρω είναι μεγάλη, αλλά μοιάζει μικρή
Συγγνώμη Bertolt, κάθε μου έργο
Όσο πιο χαζό τόσο πολύ θα ακουστεί
Δεν ξέρω Brecht πως να κάνω μια αρχή
Η πιο καλή τους τέχνη είναι κάργα φτηνή
Συγγνώμη Bertolt, πάνω απ' τον έκτο
Όσο πιο χαζό τόσο πολύ θα ακουστεί
Μην πιέζεις, γιατί φτάνω στο όριό μου
Προσπαθώ να μη χάσω το μυαλό μου
Είναι σα ζούγκλα που και που κι αναρωτιέμαι
Πως ακόμα κρατιέμαι
Είναι σα ζούγκλα που και που κι αναρωτιέμαι
Πως ακόμα κρατιέμαι