Της μοίρας το αιδοίο, που 'ναι φαρμακερό σ' ένα κωλοχανείο με ξέβρασε να ζω. Τριάδα οι νταβατζήδες, πολλές οι παστρικές μα ίσα που προλαβαίνουνε να κάνουν τις δουλειές. -Τι ειν' αυτά; Τι ειν' αυτά; - Φρικιά της απληστίας γλεντάνε για καλά. -Τι ειν' αυτά, αυτά που λες; -Τραπεζοεργολάβοι και άλλες ύαινες. Ο θυρωρός νυστάζει, κουράστηκε να ζει. Βρίσκουν την ευκαιρία, σχιζοφρενείς ναζί. Θυμιαμα κάνουν τη οργή, τη βία θυμιατό γυρίζω από την άλλη και κάνω εμετό. -Τι ειν' αυτά; Τι ειν' αυτά; -Οι γέροι ξεψειριάζουν την τσέπη για ψιλά! -Τι ειν' αυτά, αυτά που λες; -Δε λέω ούτε ψέματα ούτε κι υπερβολές.