Uzun zaman oldu beste yazmayalı Anlatmaya devam bütün satırlar ağladı Yazan bu kalemin ümidi kalmadı Sevilen çok uzakta sevgim kalbe sığmadı Bu aşkın hakkını fazlasıyla verdim Sevdim sahip çıktım bağırdım neden gelmedin Sadece giderken bir hoşçakal dedin Sen yokken hoşça kalır mıyım bunu bilmedin Gözlerimde yaşlar birikti aniden Dokunsalar yıkardım dünyaları harbiden Her zaman yürüdüm sevdamın peşinden Koşar adımlarla kaçtın benden neden bilmem Hatırlıyor musun ilk sarılışımı Ruhum bedenimden çıkar gibi kalışımı Tokan düştü yere onu alışımı Ellerim titreyerek saçına takışımı Ne güzel yakışmış o toka saçına Kap kara gözler kalem kaşlar Allah aşkına Kaldım bir başıma gitti mi hoşuna Ölmeden öldürdün atmaz bu kalbim boşuna Masum bakışına dimdik duruşuna Her şeyimi vermeye hazırdım tek kaşına Az olan aşıma ne gelse başıma İsmin silinmez kalbimden gel Allah aşkına Unutulur mu hiç senle geçen günler Pamuk şeker yerken elinde tuttuğun güller Hepsi sana benzer sen onlardan güzel Aklımda tüm olanlar gönlüm her zaman sen der Sana son sözlerim hep mutlu ol derim Böyle olmasını inan bende istemedim Tek sefer de gittin bu aşkı hiç ettin Hiç kimse sevmez ben gibi sen beni kaybettin