Het is dus toch zover gekomen Dat jij hier naast me ligt En in de schemer van de ochtend Kijk ik naar je gezicht Je bent dezelfde maar toch anders Ik heb je zolang niet gezien Je bent ineens geen kind meer Maar zo mooi en minstens zeventien Oe belle Helene Helene ma belle Oe belle Helene Helene ma belle Ik weet niet of het goed of slecht is Dat ik met je vrijen wou En wat een ander ook mag zeggen Ik vond het fijn bij jou Zoals je naast me ligt te slapen Zo heb ik jou nog nooit gezien Je lijkt ineens geen kind meer Maar zo mooi en minstens zeventien Oe belle Helene Helene ma belle Oe belle Helene Helene ma belle Zoals je naast me ligt te slapen Zo heb ik jou nog nooit gezien Je lijkt ineens geen kind meer Maar zo mooi en minstens zeventien Oe belle Helene Helene ma belle Oe belle Helene Helene ma belle Oe belle Helene Helene ma belle Oe belle Helene Helene ma belle